Howlin' Wim & Little Chris |
organisation: Gravenhof
artist: Howlin' Wim (B) |
© Rootsville 2016 |
|
Elk jaar organiseren ze in Park Sorghvliet in Hoboken , hetgeen ze noemen Camping Louisa. Een groots opgezet parkfeest met een max aan gezelligheid, in een schitterende omgeving. Voor elk wat wils, van straattheater tot blues over Nederlandstalige chanson. Zo mocht ik vorig jaar het optreden bijwonen van de betreurde Candye Kane met in het voorprogramma Big Dave in duo met Renauld Lesire, kortom het betere werk en dit alles gratis en voor niks, een mens zou er begot het slechte weer bijnemen, en dat deed ik dus ook en met mij nog een handvol die hards.
Vandaag mochten het duo Howlin Wim en Little Chris Een hele dag regen , maar ze waren nog maar enkele nummers ver en daar kwam warempel de zon tussen de wolken piepen. En samen met de zon, kwamen ook meer en meer kijklustigen het park binnengewandeld, en gelijk hadden ze, want de twee acolieten gaven een leuke set weg.
Een mix van covers en oudere Howlin Bill nummers. Zo kregen we van Johnny Cash “Cocaine Blues” voorgeschoteld, Chris waagde zich aan “I’m On Fire” van The Boss himself en kregen we ook “The Straycat Strut” te horen van The Straycats. Verder nog wat ouder Howlin Bill, werk als het door Chris geschreven nummer “Mr Right”, “Midnight Hero” of “Foxy Little Lady”. Leuke set dat door het aanwezige publiek zeker werd gesmaakt en dus ook een bisser verdiende, die wij kregen in de vorm van “One Bad Stud”
Voor de rest van de avond mochten we ons opmaken voor niemand minder dan The Reverend Peyton’s Big Damn Band. Dit trio uit Indiana is een rauwe, muzikale en vermakelijke blues, folk en country freak show en bestaat uit Reverend Peyton (gitaar), zijn vrouw Breezy Peyton (wasbord) en broer Jayme Peyton (drums).
Het trio betrad de planken, en kijk, we kregen een mooie regenboog te zien, een teken aan de wand mijn gedacht.
We kregen een zeer stevig en gedreven optreden, zoals we van The Rev. Gewend zijn. Begonnen werd met “Aberdeen” en meteen was de toon gezet voor de rest van de avond. The Rev, weet als geen andere de slide te hanteren of het nu op de cigarbox is of de Resonator, de metalen buis schuift als een duiveltje over de The Reverend is een echte entertainer en weet als geen ander het publiek te bespelen en op zijn hand te krijgen. En het publiek, laat zich dit ten zeerste welgevallen. We kregen nog twee primeurs, twee songs uit de nog uit te komen nieuwe plaat (gepland voor januari 2017) met name “Baby Left Me” een schitterende slowsong met The Rev alleen op het podium en het aanstekelijke “Happy Ending”. De set werd afgesloten met Willie Dixon’s “ You Can’t Judge A Book By The Cover”. Zo zag het publiek het niet en het trio mocht nog eens terugkomen voor een op speed gespeeld “Two Bottles Of Wine”. Met hier ook weer plaats voor show, want Breezy stak zowaar haar wasbord in brand…..
Volgende week staan we weer paraat, want dan komt Mike Sanchez samen met WB & The Mercenaires naar Hoboken, niet te missen dus…tot dan. Marcel.
|
de debatten openen. Een tijd geleden hun try-out uitgevoerd in Antwerpen en blijkbaar werpt dit zijn vruchten af. Beiden vormden ooit de ruggengraat van Howlin Bill en nu, na al die jaren staan Wim en Chris terug samen op de planken met hun nieuw project. Jammer voor diegenen die er niet bij waren, want volgens de Chris was dit hun laatste optreden samen. Too bad boys and girls.
Ze maken swingende liedjes met recht voor de raap songteksten over alledaagse beslommeringen. Met hun countryblues hebben deze verhalenvertellers al heel wat festivals op stelten gezet. Ze stonden al op Glastonbury en Lowlands om er een paar grote te noemen, maar ook een aantal zalen en festivals in ons land mochten dit trio al op bezoek krijgen. Dit was de laatste gelegenheid om ze nog in ons land te zien tot volgend jaar, dus waren er toch nog een 200-tal fans komen opdagen en ze kregen meer dan gelijk om de verplaatsing te hebben gemaakt.
snaren, terwijl hij met duim de baslijnen uitzet. Ondertussen wordt er duchtig op de drums geroffeld en steelt aan de andere kant van het podium , Breezy , de show met haar wasbord. “Raise A Little Hell”, “Front Porch Trained”, “Sure feels Like Rain”, het enkel op liveoptredens te horen “Bean Blossom Boogie”, het aanstekelijke en duchtig meegebrulde “Clap Your Hands”, “Pot Roast and Kisses” of nog “Easy Coming, Easy Going” zijn maar een kleine greep uit hetgeen we mochten horen gisterenavond. 
